Update: Corona en de club

Belangrijke update december 2020: Onderstaand verhaal is niet meer up-to-date. Wees alleen welkom wanneer de corona regels dit toelaten.

* * *

Het zijn roerige tijden, die ongetwijfeld impact hebben op de hondensport. Hoe de wereld eruit ziet wanneer de corona crisis eenmaal voorbij is weet niemand. Echter, dankzij een pakket aan maatregelen hebben we de trainingen bij kringgroep DWS’55 al sinds enkele weken weer positief kunnen hervatten. 

Op de club wordt de voorgeschreven 1.5 meter gehanteerd en worden mondkapjes en andere voorzorgsmaatregelen gebruikt waar nodig. Vrijwel alle activiteiten zijn buiten – of naar buiten – verplaatst, en u hoeft zicht nooit in dezelfde ruimte te begeven als een andere clubgenoot. Daarnaast staat (of zit) u comfortabel overdekt terwijl u wacht. Wees dus ‘gewoon’ welkom in Overdinkel, en neemt u bij vragen of zorgen contact met ons op. 

Twee leden zijn aan het woord omtrent de corona crisis op de club en in de sport:

Anita Mooij-Kuipers

Corona was in eerste instantie een ver van mijn bed show. Zo werd het in het nieuws ook gebracht: Ontstaan in China, in Nederland zal het wellicht niet komen.

Als hondenclub zijn we daarom aan het begin van het jaar ‘gewoon’ begonnen met de voorbereidingen voor onze jaarlijkse clubmatch. Adverteerders werden uitgevraagd, sponsoren gevonden en de inschrijvingsperiode was zelf al geopend. Kortom, een organisatie in volle gang. 

Toch gebeurde het onwaarschijnlijke en stond het virus ‘ineens’ voor de poort. Koortsachtig werd er naar oplossingen gezocht en vergaderd of we de clubmatch wel met een goed geweten doorgang konden laten vinden.  

Die knoop werd uiteindelijk doorgehakt in negatieve zin, omdat onze clubmatch best een multicultureel komen en gaan is. In onze buurlanden was de ziekte daarnaast al geconstateerd en we wilden niet bijdragen aan verdere – wereldwijde – verspreiding. 

We waren overigens een van eerste evenementen in Nederland die annuleerden vanwege het Corona virus en haalden hiermee het nieuws. Het bleek wel de juiste keuze, want kort hierna werd de ziekte ook in Nederland geconstateerd.

Ook de voorbereidingen voor aankomende examens liepen een knauw op. Meerde clubgenoten waren al volop aan het oefenen met speuren, appèl en manwerk. Veel honden waren al goed voorbereid… en toen werden ze (de examens) gecanceld. Wat een teleurstelling. Zoveel hard werk voor niets. En de genadeslag moest nog komen: Geen trainingen meer en alle verenigingen moesten hun deuren sluiten. 

We vielen zo van 3 maal per week trainen terug naar helemaal niets. Echt verschrikkelijk. Er was geen gezellig samen zijn meer, geen training, geen andere activiteiten; helemaal niets. Het was alsof ik in een gat viel, en moest daardoor andere dingen verzinnen om me als niet verkouden eenling te vermaken. Zo heb ik een step gekocht om er toch met de hond op uit te kunnen gaan en om onze conditie op peil te houden. 

Later, na enkele weken maanden stilte besloten we op basis van nieuwe inzichten en voorschriften dat we wel alleen, of met twee personen, op het veld konden trainen zolang er 1.5 meter afstand werd gehouden. Op deze manier konden we in ieder geval het appèl weer opstarten. Daarnaast werden er afspraken gemaakt via een groeps-app over wie er wanneer zou trainen. 

Nu Nederland langzaam wat wordt vrijgegeven kunnen we weer in kleine groepen trainen. Wel dragen we tijdens het pakwerk mondkapjes. Niet alleen vanwege de intensiteit, maar ook omdat we daar niet altijd 1.5 meter bij elkaar uit de buurt kunnen blijven. 

Maar, we mogen weer! Heerlijk is dat. Je ziet iedereen genieten van de aanspraak en sociale contacten, en er kan weer volop advies worden uitgewisseld. We hebben de ziekte nog niet overwonnen, maar er is goede hoop, mits iedereen zich aan de regels houdt nu er nog geen vaccinatie is. Dat is in ieder geval wat wij doen, en we maken er het beste van. 

* * *

Marjan Spenkelink

Februari 2020: Vergaderingen voor de jubileumuitgave van onze jaarlijkse clubmatch waren in volle gang. 

Planning, advertenties, inkoop, schoonmaak, milieu, omgeving; niets werd overgeslagen. En wat waren we gemotiveerd! 

Het 65 jarig bestaan van DWS’55 is dan ook niet niets. Het is een prachtige prestatie, en we kunnen nog steeds spreken van een bloeiend verenigingsleven.

Maar ja, toen was daar het Corona virus. En niemand wist natuurlijk hoe erg het zou gaan worden. 

Achteraf zijn we dankbaar hoor. Dat het bestuur de gezondheid van ons, de leden, belangrijker vond dan de clubmatch. Maar toch.

Enfin, de welkbekende lockdown werd ingesteld. Twente is gelukkig prachtig – een voordeel dat we hebben in het Oosten – zodat we er wel veel op uit konden trekken met de hondjes.

Er waren veel nieuwe gezichten (en honden) te bespeuren op straat. Ieder gezin lijkt nu een hond te hebben. Hopen dat dit ook goed gaat na de crisis.

Nu Nederland wat versoepelt, zijn de trainingen langzamerhand wel weer wat op gang gekomen; tot groot plezier van ons en onze honden.

Mondkapjes opzetten, desinfecterende gel gebruiken en afstand houden doen we braaf. Soms denk je er per ongeluk even niet aan, maar er zijn altijd oplettende leden aanwezig.

Gelukkig is iedereen tot nu toe gezond gebleven; houden zo. We willen niemand missen!