Het examen van: Anita Mooij

Dit verhaal is geschreven en ingezonden door Anita Mooij:

Op zondag 26-11-23 vond het examen in Reken plaats waarbij een aantal van onze leden deelnamen. Maanden van voorbereiding gingen hieraan vooraf. Brandon met Essy (Ellis), Jacyntha met Wolfje, en Robin met Toxie en Pinsel (Balou) gingen voor het BH (Vzh), Bianca voor het IGP1 en Ilona voor de IGP2.

De maanden van spanning en training volgden. Het programma, de oefeningen, en het constante oefenen waren uitdagend. Vooral omdat dit de eerste keer was voor Brandon. Toen werd de hond ziek, een ongelukkige wending die Ellis tijdelijk uitschakelde. Nu werd het echt spannend.

Er ontstonden twijfels of het wel zou lukken, maar Brandon zette door. Zijn onvermoeibare inzet wierp zijn vruchten af: het examen ging door en ze deden mee.

Op de dag van het examen was de spanning voelbaar. Brandon liep zijn BH met Ellis, samen met Robin en zijn Toxie. Volgen, zitten, af – de groep deed het allemaal. Het ging super! En toen de uitslag: Geslaagd! De spanning viel van Brandon af, een glimlach verscheen op zijn gezicht. Een beloning na alle inspanning. Geweldig!

Jacyntha en haar Wolfje stonden voor dezelfde uitdaging. Ook voor haar was dit de eerste keer. Dus, opnieuw: oefenen, oefenen en nog eens oefenen. Het programma, het lopen – alles was nieuw en spannend. Maar één ding was duidelijk: Wolfje was er klaar voor.

Op de dag van het examen was de spanning op hun gezichten te lezen terwijl Jacyntha het veld betrad, samen met Robin en zijn Pinsel (Balou). Volgen, gehoorzamen, nogmaals volgen, zitten en liggen – het ging allemaal goed, op een paar foutjes na. Met kloppend hart luisterde Jacyntha naar de keurmeester. Ze begreep er niets van, behalve dat ene woord: geslaagd! Opnieuw verscheen er een brede lach op haar gezicht. Fantastisch!

Robin, met Toxie en Balou, was al meer ervaren in het trainen van honden. Hij begon met Balou en later ook met Toxie. Maar ook voor hem was oefenen essentieel. “Ik ben niet zenuwachtig,” zei hij altijd, maar stiekem maakte hij toch wat foutjes. De keurmeester sprak een paar woorden en natuurlijk, ook hier: geslaagd!

Bianca met Elektra streefde naar IGP1. Veel training, hard werken en oefenen waren vereist. Het was meer dan alleen gehoorzaamheidstraining, en Bianca moest zich extra inzetten. Speuren, gehoorzaamheid, pakwerk – alles moest goed getraind worden. Het speuren ging fantastisch, maar voor gehoorzaamheid en pakwerk was meer inspanning vereist. Elektra was er klaar voor, op naar het examen.

De dag van het examen, de zenuwen gierden door het lijf. Het begon met speuren. Bianca zette een solide speurprestatie neer, Elektra vond keurig haar drie voorwerpen. Na een paar woorden van de keurmeester wist ze dat dit onderdeel gehaald was. Na het speuren richting clubgebouw voor het appèl. Elektra gehoorzaamde perfect, snel en aandachtig. Zitten en liggen, het apporteren verliep geweldig! Ook dit onderdeel werd succesvol afgelegd. Nog één onderdeel te gaan, de spanning steeg.

En toen het pakwerk. Elektra presteerde uitmuntend: vastpakken, loslaten, volgen – allemaal prachtig uitgevoerd. De keurmeester sprak en ja hoor, ook hier geslaagd! Het behalen van IGP1 was een triomf. Een grote glimlach van oor tot oor toonde de vreugde van Bianca.

Ilona met Xyrano, op weg naar IGP2, moesten ook zij hard werken. Xyrano moest nog enkele vaardigheden leren, zoals speuren op een vreemd terrein, over een hoge schutting apporteren, en vier schuilplaatsen onderzoeken tijdens het speuren. Maar de training verliep voorspoedig: speuren was geen probleem, gehoorzaamheid ging geweldig en het pakwerk verliep vlekkeloos. Xyrano was er klaar voor.

Op de dag van het examen was de spanning voelbaar. Het tweede speurterrein werd uitgelegd en na een korte wachttijd begonnen ze. Ilona meldde zich met Xyrano, die geweldig speurde en alle voorwerpen vond. Geslaagd! Het appèl verliep vlekkeloos, het apporteren was fantastisch. De keurmeester gaf haar woorden van lof en ook dit onderdeel werd met succes afgerond. Daarna het pakwerk – Xyrano was een snelheidswonder. Het vastpakken, volgen en transporteren verliepen voortreffelijk. En ja, ook hier slaagde Ilona.

Vice Sieger van de dag, met de beste hond in het pakwerk – een prestatie van formaat!

Het was een dag van triomf en vreugde, een geweldige sfeer. Allemaal gefeliciteerd!

PS. Dit succes zou niet mogelijk zijn geweest zonder Robin, onze onmisbare pakwerker. Dank aan Bianca, die altijd paraat stond om de beginners te begeleiden.